මිනිස් ගුණ යටපත් වී නොමිනිස් ගුණ ඉස්මතු වන්නේ ඇයි?


කල ගුණ නොරැුඳේ පාවී       යන්නේ
චාටු බසටමයි අවනත             වන්නේ
කපටි කමට කවුරුත්     රැුවටෙන්නේ
මිනිස් ගුණය අද බලූ      නොවටින්නේ


 කළ ගුණ සලකන්නට මැලි           වන්නේ       
 කළ හොඳ-හොඳ ලෙස ඇයි නොදකින්නේ
 ඉන් හොඳ අයගේ හිත්        පැහැරෙන්නේ
 ඇයිදැයි මිනිසුනි ගුණමකු             වන්නේ


 අසරණ වූ විට සරණ            ලබන්නේ
කණවැල අල්ලා හිස           ඔසවන්නේ
ඉහලට නැගි විට පසු      නොබලන්නේ
 නැගි ඉණි මගටත් පයින්      ගසන්නේ


 කෙනෙකු වැටුනු විට නැහැ අත දෙන්නේ
එවැනි කෙනෙකු දුට තව         පාගන්නේ
කල ගුණ ඔහුගේ යටපත්           වන්නේ
නැති දොස් ඉස්මතු කර      පෙන්වන්නේ


 සරුංගලේ ආදරයෙන්         හැදුවේ
ඉහල යවන්නට එය පා     කෙරුවේ
ඉහලට ඉහලට ගිය පසු          දුටුවේ
හැ\ ලමුන් නොව රිදී          වලා වේ


  රැුවටිලි දහසකි හොඳ නම      ගන්නට
අරමුණ කෙලසක හෝ රජ      වෙන්නට
යටි හිත සඟවා බොරු වෙස්       ගත් විට
කවුරුත් නිරතුරු රැුවටෙති      උන් හට


සඟවා ගත් අරමුණු සිත්            ඇතුලේ
ඔහොමයි ඇතැමුන්ගේ හැටි   මෙකලේ
වැලලී යයි සදහම් මග              අකලේ
දුදනන්- සුදනන් සේ අද            සුදිලේ


කලණ මිතුරු යහ ගුණ    පෙන්වන්නේ
අඹ මිතුරන් සේ ඇසුරට           එන්නේ
හොඳ හිත පෙන්වා නොමගට   ගන්නේ
පාප මිතුරු ඇසුරින්           වළකින්නේ
                                                       
බියකරු-විසකුරු සතෙකු      දුටුව   විට
හැකිවේ විපතින් වහා         මිදෙන්නට
යටි හිත සඟවා ගත් මිනිසුන්           දුට
කෙලෙසක වත් බැහැ හඳුනා   ගන්නට


 මිනිසුන් ඇයි මෙලෙසින්  හැසිරෙන්නේ
 යටි හිත- උඩු හිත එකක්    නොවන්නේ
 වෙස් මුහුණක් බැඳ සිත්      සඟවන්නේ
 උනුනුන් කෙරෙහී සැක       උපදින්නේ


 කොකාගෙ කිරි සුද ඉගිලී         යන විට
 කාටත් හැකි වේ එය දැක        ගැනුමට
 මිනිසුන්ගේ සිත් නොපෙනේ  කිසි විට
 එතරම් දස්සයි සඟවා              ගන්නට


 මරණය අතැතිව මෙලොවට         ආවේ
 දිවි මග අවසන හුස්ම                 ගියාවේ
 හරි වැටහුම් නැති අය             හැඞුවාවේ
 කෙමෙන් කෙමෙන් මුත් නිවනට  යාවේ